We gaan weer naar school (2)
Op 17/11/2004 schreef ik over het feit dat nieuwe studenten zich op de universiteit nog teveel als scholier gedragen.
Als docent van het eerstejaarsvak oop-b maak ik dat nu van dichtbij mee: zo is het bezoek bij werkcollege\’s nagenoeg nul. Blijkbaar voorzien de werkcolleges niet in een behoefte, is de verroostering verkeerd, zijn de werkcollegeopgaven niet goed (sluiten niet aan bij de stof, verduidelijken de stof niet, dragen niet bij aan een betere kennis van de behandelde stof, …), doen de werkcollegedocenten wellicht niet goed hun best, …..
Van mijn studenten hoor ik niets: een deel zit elke maandagochtend braaf in de hoorcollegezaal, hoort mijn betoog aan, en gaat weer heen. Toevallig mocht ik vanochtend een gesprek opvangen tussen een aantal studenten: men was niet te spreken over de nu bij het werkcollege te hanteren presentielijst en een van de studenten uit het groepje stelde zelfs voor om het idee van die presentielijsten dan ook maar te boycotten door masaal niet op werkcollege te verschijnen.
Geachte studenten, de docenten geven de vakken voor jullie — jullie komen niet naar de colleges voor de docenten. Het maakt ons als docent in principe niets uit wie wel of niet komt en wie wel of niet voldoendes haalt (hoewel we daar gevoelsmatig natuurlijk wel onze meningen over hebben). Jullie zitten hier voor jezelf! De student doet hier niet aan leraartje pesten, maar probeert zijn wetenschappelijke kennis verder op peil te brengen en te werken aan een carriere. Daarvoor is interactie met de onderzoekers van informatica nodig, geen boycot: ben je het als student ergens niet mee eens dan probeer je daar (op een positieve manier) wat aan te doen: je meld de verantwoordelijke docent wat er hapert, beter kan, problemen geeft, … Kortom, je laat van je horen en denkt mee over verbeteringen. Dat is anders dan op school, waar je als leerling min of meer gedwongen bent te doen wat de leraren je opdragen. Op een universiteit mag je meepraten (vraag het maar eens aan de jongens (en meisjes) van bijv. het SWI).
Dus: zet dat schoolse uit je hoofd en ga de interactie aan met de mensen van de afdeling. En dat is wat anders dan achterbaks regelingen gaan boycotten.
Maar helaas, ik ben bang dat dit bericht toch niet door eerstejaars wordt gelezen…..