Beneluxmeeting – Veldhoven, 2-4 maart 1994

Wederom een Beneluxmeeting en (wederom) in De Koningshof in Velthoven (bij Eindhoven).

.
Woensdag 2 maart
I.v.m. de OO-cursus van Eelco op woensdagochtend vertrek ik pas rond half één vanuit Groningen. Per auto gaat het naar Velthoven en drie uur en uitsluitend regen later arriveer ik in de Koningshof. Het is even moeilijk om een parkeerplaats te vinden, ondanks de uitbreiding van deze plaatsen.
De Koningshof is groter geworden, maar (ondanks twee eerdere bezoeken) nog steeds even moeilijk te doorgronden.

Als eerste sessie maak ik om 4 uur eentje mee waarbij alle sprekers direct of indirect uit Groningen komen. Ik hoor verhalen aan van Margreet Kuyper, Sieb Weiland, J.C.W. himself en Harry Trentelman.
Het is even moeilijk naar drie uur OO om over te schakelen op systeemtheorie. De formules vliegen me weer om de oren. De intro van het verhaal van Jan maakt nog het meest duidelijk dat de traditionele regeling volgens plant met inputs en outputs en controller vervangen schijnt te worden door connecties van plant en controller, waarbij de resulterende connectie moet voldoen aan alle regels van plant \’en van controller.
Als rode draad door alle verhalen loopt verder nog de tijd (vooral Sieb, die met stapels slides aankomst weet niet meer van ophouden).

Het diner is om 19.15 en ziet er goed verzorgd uit. Ik zit aan een tafel met links van me 2 onbekende AIO’s en rechts 3 Delfse hoogleraren (onder wie Geert-Jan). Tegenover me zit de man die me een vorige keer nog onder de jus gooide, Willem de Koning. Willem vindt de onderwerpen aan tafel duidelijk niets en verveelt zich zichtbaar stierlijk.

Donderdag 3 maart.
Bij het ontbijt gaat het gesprek over de verkiezingen (o.a. met Nijmeijer, Willems, Trentelman en Nieuwenhuis). Voor de eerste lezing heeft de spreker nog een papier-bord nodig om twee extra, uiterst simpele, tekeningen op kwijt te kunnen. Het maakt zijn verhaal niet duidelijker. De spreker is voortdurend bezig delen van zijn slides af te dekken, hetgeen zeer storend werkt.

De parallelle sessie die ik volg over industrial applications loopt het langst uit. Aan de lunch zit ik o.a. met Margreet Kuyper en Paola Rapisarda (die een tijdje in Groningen blijkt te werken) en praat over Groningen, eigenschappen van Nederlanders en verschillen met Italië. Volgens Paola ben ik geen typisch Nederlander: verkeerd postuur en geen polonaise-loper.

’s Middags besteed ik eerst een uurtje aan OO. Dan hoor ik de eerste vier praatjes aan over Control Applications. De laatste wordt verzorgd door Robert van der Geest over zijn (onder mijn supervisie vallende) afstudeerwerk bij het CWI over loadbalancing. Hij houdt een goed en interessant verhaal. De eerste drie praatjes gaan over economie (-trie) en worden alle drie door Tilburgers gepresenteerd. De conclusie na aanhoren van deze praatjes is dat econometrie uitsluitend formulemanipulatie is met als doel de economie te bestuderen. De laatste van de drie sprekers is Jacob Engwerda. Jacob schijnt meester te zijn in het zo ongeïnteresseerd en traag mogelijk vertellen van een verhaal. Bovendien is de eerste helft van zijn betoog zo triviaal, dat ik het punt, waar het moeilijker wordt niet zo snel zie en dan dus het restant niet kan volgen.

Tot slot wil ik de laatste drie praatjes bijwonen uit de sessie “DES en andere dingen”, waar overigens maar één DES-praatje in zit. Het huidige praatje vervalt (er is een pauze ingelast) echter bij gebrek aan de spreker. Jacob van der Woude, de voorzitter van de sessie, krijgt het bij het volgende praatje moeilijk als de spreker ruim op tijd klaar is (en stelt een domme vraag waarna wederom een pauze volgt). Tot slot spreekt Ard Overkamp over non-deterministische supervisory control. Ik krijg (evenals Rene Boel) een afdrukje van een artikel van hem. Zijn praatje is aardig en mede door de werkgroep DES op het CWI vorig jaar redelijk te volgen. Althans: ik ben geïnteresseerd genoeg om dat artikel eens te lezen.

Ik dineer, na nog even naar huis gebeld te hebben, met Ard en zijn vriendin Jacqueline. Het gesprek gaat over Groningen, DES, enz. Het eten is Italiaans, een soort macaroni met spinazie en kabeljauw. Best lekker.
’s Avonds is er een wedstrijd van Ajax op de tv.\ in de leeszaal. Zeker 50 mensen zitten daar naar het toestel te kijken. Ik trek me op mijn kamer terug met radio 10 gold uit het nachtkastje.

Vrijdag 4 maart.
Het laatste ontbijt hier. Van Christiaan Heij krijg ik te horen dat mijn praatje in augustus vorig jaar in het kader van de netwerkcursusssen goed bij de deelnemers is gevallen. In een gemaakte ranglijst kwam ik (met een andere spreker) op de eerste plaats terecht!

Voor negen uur ontruim ik nog snel mijn kamer en breng de spullen vast in de auto. Dan is het tijd voor de laatste zit. Deze bestaat voornamelijk uit formules en slecht leesbare handsgeschreven slides, zodat ik na de koffie besluit nog maar wat kranten door te nemen. De lunch is vandaag nog het meest de moeite waard. De discussie gaat over wat er te doen is aan de leegloop na de laatste lunch en het slechte bezoek aan de praatjes erna. Geopperd wordt een zwarte lijst aan te leggen en mensen op die lijst een volgende keer op de vrijdagmiddag te laten spreken.
Ik ga toch maar na de lunch weg en kom vervolgens al vrij snel in een file terecht (5 kilometer, door een ongeval). Tegen de tijd dat ik vooraan de file staat is deze uitgegroeid tot 15 kilometer en van een ongeval is al lang geen sprake meer. Uiteindelijk kost me dit een uur extra en ben ik pas tegen zes uur weer thuis.