Maatschappij en electronica
Trouwe lezers van mijn log weten inmiddels dat ik een ander merk auto rijdt (zie hier). De nieuwe auto bevalt uitstekend.
Niettemin vraag ik mij wel eens af: de auto zit barstensvol met electronica: van relatief simpele zaken als een regensensor om de ruitenwissers automatisch te bedienen, een automatische binnenspiegeldimmer en zg. climat control. Daarnaast zijn ook heel essentiële zaken electronisch geregeld, zoals een cruisecontrol, ABS, brake assist, traction control, vehicle stability control e.d. Zelfs het starten gebeurt electronisch, nl. door het indrukken van een startknop die automatisch detecteert of de koppeling is ingedrukt.
Ook het afgaan van de vele airbags in deze auto gaat langs electronische weg.
Wat nu als een Toyota-programmeur ergens een foutje heeft gemaakt (en gezien de ervaringen bij alle bestaande software tot nu toe zal ook bij Toyota wel ergens een programmeerfoutje zijn gemaakt). Dat mijn regensensor dan niet werkt, of de climat control, vind ik niet zo verontrustend. Zoiets is op het moment hooguit vervelend. Maar wat als de software op een bepaald moment besluit om maar niet te starten, ondanks dat de koppeling is ingedrukt, of om de cruise control maar niet uit te schakelen terwijl ik rem, of om een correctie naar rechts uit te voeren terwijl ik graag naar links wil, of ….
En wat gebeurt er als de electronica er überhaupt helemaal mee stopt en vooral, wat gebeurt er als dat tijdens het rijden gebeurt? Even snel resetten dan maar…
Vanzelfsprekend is de software in een auto op dit soort onderdelen vast goed getest. Ik hoor tenminste nimmer van auto’s die terug moeten naar de dealer omdat de electronica (lees de software) niet goed zou zijn. Of halen autofabrikanten hun auto’s alleen terug met smoesjes, terwijl ze toch stiekem de software aanpassen en een gevaarlijke bug verwijderen?
Wie het weet die mag het zeggen. Mijn auto heb ik tot nu toe inderdaad niet hoeven resetten, mijn tv overigens wel regelmatig (maar die is ook al weer een paar jaar oud en de consequenties van foutieve software in mijn tv zijn alleen maar vervelend, niet gevaarlijk).
Al met al blijkt wel dat de maatschappij vandaag de dag alleen nog maar functioneert op massa’s computers en software. Een dag geen stroom en Nederland is failliet. Hoe kwestbaar zijn we eigenlijk en wanneer hebben terroristen het in de gaten dat ze geen bommen meer moeten laten afgaan maar de electronica platleggen….
Zie ik het nu te donker in?
Waarschijnlijk nog niet eens donker genoeg.
Vooral een monocultuur van systemen in een netwerk zijn bloedlink en dat is exact de richting die we uitgaan als we nu niet ingrijpen. De huidige prioriteiten bij de ontwikkelingen van bijvoorbeeld DRM zijn wegens hun indirecte gevolgen een directe bedreiging voor de veiligheid van toekomstige netwerken.
We moeten leren dat we afspraken moeten maken over protocollen en compatibiliteit tussen verschillende implementaties garanderen zonder de een of andere implementatie tot systeem standaard te verheven.
(Maar het kan nog erger: Over 10-20 jaar kan iedereen die het wil voor minder dan een paar honderdtjes een bioinformatica lab bouwen en zelf zijn eigen virussen ontwerpen, programmeren en compileren… Wordt het geen tijd dat we een werkend antivirus gaan ontwikkelen? Een crash van het internet overleven we nog wel, maar een crash van ons dna?)